Het allermooiste aan het schrijven van je eigen levensverhaal is misschien wel het tijdreizen: je gaat letterlijk even terug in de tijd naar jouw beleving van toen. Want de feiten zijn de feiten, maar hoe heb jíj ze beleefd? Dat maakt jouw verhaal uniek. In deze blog drie tips over hoe je kunt teruggaan in de tijd voor jouw persoonlijke levensverhaal. Maar eerst een klein verhaaltje om te illustreren wat ik bedoel.
Herfst
Tijdens mijn dagelijkse wandelingen met mijn hond Loeba geniet ik deze maand van de prachtigste herfstkleuren. De esdoorns in de straat spreiden nog één keer hun felrode armen wijd uit. Maar deze week is het grote dwarrelen begonnen. De esdoorns, platanen, amberbomen, eiken en beuken laten plotsklaps al hun blaadjes los. Mijn wandelroutes liggen bezaaid met heerlijk knisperend blad.
Al struinend door de herfstbladeren roep ik een wereld op uit mijn kindertijd
Al dat vallende blad roept bij mij elk jaar weer een tastbaar beeld op van vroeger. Hoe ik als klein meisje struinend door dikke pakken met herfstblad naar school liep. Ik slofte er een beetje bij, dan klonk het nog mooier en intenser. De weg naar school kon mij niet lang genoeg zijn. Ik volgde de knisperendste stukken en baande me al slingerend een weg naar school. Het gevoel en het geluid van al dat ritselende blad onder mijn voeten vond ik verrukkelijk. Misschien herken je dit, want ergens denk ik dat dit gevoel universeel moet zijn. Als het stevig waaide was het nog beter! En ook nu zoek ik met Loeba de route met de meest brosse blaadjes. Ik ervaar weer diezelfde sensatie van vroeger. Het is eigenlijk een manier van tijdreizen die me weer even terugvoert naar mijn wereldje van toen.
Tijdreizen naar je levende herinneringen
Want als ik mijn ogen sluit bén ik weer dat meisje op weg naar school in de blauw gestippelde regenjas die mijn moeder voor me naaide. Ik ruik de herfst en zie ons buurtje met de jaren zestig huizenblokken, de rozenbottelperkjes en de groenstroken waar we speelden. Ik zie mijn kleine zusje met haar regenlaarsjes aan naast me lopen, het schoolplein waar we tikkertje speelden en waar de jongens de meisjes achterna zaten en hun mutsen afpakten. Die beelden komen tot leven, alleen maar door te wandelen over een pad vol herfstbladeren.
Hoe kleur je jouw levensverhaal in?
Als ik mensen interview over hun leven, hun werk of een bepaalde gebeurtenis, wil ik altijd een levende wereld oproepen. Ik vermijd algemeenheden en vraag niet alleen naar feiten, maar juist naar de details die indruk maakten en die de feiten inkleuren. Wat voor effect die hadden op de persoon die ik interview. Het zijn dit soort indrukken die een verhaal persoonlijk maken.
Maar hoe pak je dat nou aan?
3 tips voor het schrijven van je eigen levensverhaal
Tip 1 voor het schrijven van je eigen levensverhaal
Jouw zintuigen openen een deur naar het verleden
De herinnering die ik hierboven beschrijf wordt ook wel het Proust-effect of madeleine-effect genoemd, naar een passage waarin de schrijver Proust beschrijft wat de geur van een madeleinekoekje bij hem teweegbrengt. Een bepaalde geur, een geluid, smaak of iets wat je ziet of voelt (zoals bij mij de herfstbladeren) opent een deur naar het verleden. Daardoor is het makkelijker om met je gevoel bij een herinnering te komen.
Denk aan die geur, het geluid of dat beeld, sluit je ogen en probeer je te herinneren hoe het was, wie er waren, wat je dacht en wat je voelde. Je zult zien dat er meer naar boven komt dan je van tevoren dacht. De geur van appeltaart heeft voor veel mensen een associatie met warmte en gezelligheid. De gedachte aan de smaak van levertraan roept waarschijnlijk weer een heel andere herinnering op.
Tip 2 voor het schrijven van jouw eigen levensverhaal
Zoom in op een detail van een foto voor een levendige anekdote in jouw levensverhaal
Pak een foto die voor jou veel zegt over vroeger. Zoek naar een detail. Bijvoorbeeld de jurk die je aan hebt op de foto of het voorwerp dat je moeder vasthoudt. Probeer je een situatie te herinneren over dit detail. Dit kan zomaar een veelzeggende anekdote opleveren.
Tip 3 voor het schrijven van jouw levensverhaal
Stel jezelf vragen over dagelijkse dingen van vroeger
Stel je vragen als: wat was je lievelingseten en hoe zag het er bij jullie aan tafel uit als jullie dat aten? Ook dat roept waarschijnlijk beelden en geuren op: was het dan feest? Wie waren daarbij? Hoe was de sfeer? Wie kookte? Kwamen de ingrediënten vers van het land of uit een potje? Hoe zag het servies eruit? Aten er vaak mensen mee? Waarover werd er gepraat? Als je hierover vertelt, ontstaat er vanzelf een kleurrijk verhaal.
Inleven in de details voor het schrijven van jouw levensverhaal
Door je in te leven en in te zoomen op details, kleur je je herinneringen makkelijker in bij het schrijven van jouw levensverhaal. En daarmee wordt jouw verhaal zoveel boeiender! Wil je hiermee zelf aan de slag? Of wil je dat ik je daarbij help? Neem dan contact met me op.
Ik help je graag om van jouw levensverhaal een persoonlijke belevenis te maken.
Wil je hulp bij het ophalen van jouw persoonlijke herinneringen voor je levensverhaal?
Als portretschrijver maak ik verhalen van mensen zichtbaar. Ik wil mensen ervan overtuigen dat hun verhaal de moeite waard is om te vertellen en te bewaren. Dat hun verhaal boeiend en ongelofelijk waardevol is. Ook dat van jou.
Mail of bel mij en ik denk met je mee voor jouw persoonlijke levensverhaal
- Ik stuur jou graag een set met meer tips voor het ophalen van persoonlijke herinneringen bij verschillende levensfases en gebeurtenissen.
- Ik kan je ook helpen om je persoonlijke herinneringen te verwoorden en te verbeelden. Dat kan zo uitgebreid als jij wenst!
Wil je weten wat voor verhalen ik tot leven wek in portretverhalen?
Kijk eens rond op mijn site, dan krijg jij misschien ook zin om mij jouw verhaal uit de doeken te doen!
Neem contact met me op voor meer informatie of tips
Meer over
Zeven Veren
